Inge Rolff, medisch pedagogisch zorgverlener
Wat doe je in het WZA?
“Ik ben medisch pedagogisch zorgverlener. Dat betekent dat ik, samen met mijn collega, ervoor zorg dat een ziekenhuisopname voor elk kind zo prettig mogelijk is. Ik help kinderen zich voor te bereiden op onderzoeken en ga soms met ze mee. Ook zorg ik ervoor dat ze hun emoties kunnen uiten en zich kunnen vermaken tijdens hun verblijf. Samen met een verpleegkundige ondersteun ik ook de ouders. Want wanneer een kind in het ziekenhuis ligt, heeft het hele gezin ermee te maken. We helpen bijvoorbeeld ook onrustige baby’s, die vroeger huilbaby’s werden genoemd, en hun ouders. Vaak gaat het erom een vicieuze cirkel te doorbreken: ouders worden onzeker door het huilen van hun baby en daardoor huilt het kindje juist meer.”
“Bij vroeggeboren kinderen bieden mijn collega en ik standaard begeleiding aan via videointeractie. We filmen bijvoorbeeld een verzorgmoment, bijvoorbeeld als het kindje in bad gaat, en kijken dan samen met de ouders naar de interactie tussen en hun kindje. Ouders vinden dit vaak heel fijn, omdat we hen kunnen laten zien dat ze het goed doen.”
Waarom heb je voor dit vak gekozen?
“Ik heb HBO- Jeugdwelzijnswerk gedaan. Eerst werkte ik in de buitenschoolse opvang en daarna in als pedagogisch medewerker ziekenhuizen door heel het land, ook hier in het WZA. En hier ben ik uiteindelijk gebleven. Werken in een ziekenhuis heeft me altijd al geïnteresseerd.”
Wat vind je leuk aan je werk?
“Het contact met de kinderen en hun ouders. Het is altijd afwachten wie je tegenkomt, maar ik ben vaak verrast hoe leuk mensen en hun kinderen zijn. Elk kind vindt het spannend om in het ziekenhuis te zijn, en ik vind het fijn om iemand te zijn die het kind kan geruststellen. Ik ben goed in één-op-één-contact. Het is telkens een beetje puzzelen: wat heeft dit kind nodig? Om het ijs te breken of om de aandacht af te leiden in de behandelkamer, blaas ik vaak bellen. Dat werkt als magisch middel!”
Wat maakt jou geschikt voor dit werk?
“Ik ben heel geduldig. Ik vind het leuk om contact met kinderen te maken en te ontdekken wat voor persoontjes het zijn. Kinderen zijn leuk omdat ze vaak puur en onbevangen zijn. Ze kijken anders naar de wereld, en dat ontwapenende maakt mij blij.”
Wat vind je leuk aan werken in het WZA?
“Het kleinschalige. Het is leuk dat je vrijwel iedereen groet, ook al heb je iemand nog nooit eerder gezien. En de korte lijnen.”
Hoe zie je je toekomst in het WZA?
“Ik wil hier graag blijven. Ik heb vorig jaar een opleiding tot ‘1000 dagen coach’ gedaan, over de eerste duizend dagen van een kinderleven. Daar zou ik op de kinderpoli iets mee kunnen doen. Ik sta open voor nieuwe taken en nieuwe wegen in het verlengde van wat ik nu doe.”
Heb je tips voor anderen die dit werk willen gaan doen?
“Probeer een stage te bemachtigen in het ziekenhuis!”
