Heleen van Vulpen (1971) gespecialiseerd kinderverpleegkundige kinderdiabetes

Wat doe jij in het WZA?

“Ik begeleid hoofdzakelijk kinderen met diabetes mellitus type 1. Vanaf het moment dat een kind tussen de 0 en 18 jaar de diagnose diabetes krijgt, ben ik erbij betrokken. Voor kind én ouders is het krijgen van zo’n diagnose heel heftig. Het is mijn rol om houvast te geven in dat verdriet. Het is een chronische ziekte, maar je kunt wel alles blijven doen, zoals sporten en leuke dingen doen met je vrienden. Wat niet leuk is, is dat je er 24/7 mee bezig bent, levenslang. Een moeder zei laatst: ‘Wat heb jij een mooie baan. In al het verdriet na de diagnose neutraliseer jij het, je maakt het behapbaar en overzichtelijk’. Ik zal nooit zeggen: ‘Het valt wel mee’, want diabetes hebben is echt niet leuk. Voor mij is het een uitdaging dat kind en ouders er op een goede manier mee leren omgaan.”

Wat vind je mooi aan dit werk?

“Dat ik zowel het kind als de ouders kan begeleiden. Kind en ouders moeten veel leren, zoals bloedsuikers prikken, insuline spuiten, eventueel de overstap naar een insulinepomp en omgaan met de diabetes in het dagelijks leven. Tot de leeftijd van 18 jaar blijf ik het vaste aanspreekpunt voor kind en ouders. Dit schept een band. Bij de begeleiding van de ouders van jonge kinderen bied ik bijvoorbeeld ondersteuning bij het zelfstandig worden: naast het ‘gewone’ loslaten, moeten de ouders ook stapje voor stapje de diabeteszorg loslaten en de kinderen ook hierin zelfstandig laten worden. Met pubers omgaan is weer heel anders. Ze hebben al zoveel aan hun hoofd, diabetes daarbij is soms erg lastig. Die leeftijdsverschillen maken mijn werk ontzettend leuk.”

Waarom heb je voor dit vak gekozen?

“Ik wilde van kinds af aan al verpleegkundige worden. Ik wist echt niet wat ik anders zou moeten doen. Tijdens mijn opleiding wist ik al heel snel dat ik kinderverpleegkundige wilde worden. Eenmaal aan het werk leek het me interessant me te specialiseren in één ziektebeeld. Tijdens het werken op de kinderafdeling merkte ik dat ik het leuk vond om een kind langere tijd te begeleiden en verplegen, een specialisatie in een chronische ziekte trok dus mijn aandacht. Toen er een vacature voor diabetesverpleegkundige kwam, heb ik daar op gesolliciteerd. Het vakgebied diabetes heeft zich heel sterk ontwikkeld in die jaren. Sommige kinderen scannen nu bijvoorbeeld een sensor op hun arm om de bloedsuikers te meten. De ontwikkelingen blijven doorgaan, heel interessant.”

Wat vind je leuk aan werken in het WZA?

“Dat de lijnen kort zijn. Iedereen kent elkaar en dingen kunnen snel geregeld worden. Wat ook fijn is dat de verpleegkundigen samen met de kinderartsen een team vormen. Een verpleegkundige kan een deel van het werk van de kinderartsen overnemen. Ik werk hier nu zeven jaar en ik geniet enorm van mijn werk.”