Cindy Drenth (1976), osteoporose-verpleegkundige
Wat doe je in het WZA?
“Ik ben zowel geriatrieverpleegkundige als osteoporoseverpleegkundige. Beide vakgebieden hebben met oudere mensen te maken maar voor de osteoporosepoli komen mensen van vijftig jaar al in aanmerking. Negentien jaar geleden ben ik als verpleegkundige begonnen op een verpleegafdeling. Toen er een afdeling Geriatrie kwam in 2015, ben ik daar gaan werken. Begin dit jaar heeft het WZA de osteoporosepoli geopend. In aanloop daar naartoe heb ik de bijscholing voor osteoporoseverpleegkundige gedaan. Ik werk nu dus op beide poli’s.”
Voor wie is de Osteoporosepoli?
“Mensen die vijftig jaar en ouder zijn en met een botbreuk op de spoedeisende hulp zijn gekomen, krijgen van ons de vraag of ze onderzocht willen hebben of ze osteoporose, dus botontkalking, hebben. Als ze dat laten meten en het blijkt inderdaad het geval te zijn, komen ze bij ons op de osteoporosepoli. We kijken dan samen naar hoe de breuk is ontstaan, of iemand veel valt maar ook naar leefstijl, voeding en medicijngebruik. Het kan ook zijn dat de botontkalking erfelijk bepaald is. Verder geven we uitleg over de medicijnen tegen botontkalking. Na drie maanden nemen we contact op of zien we de mensen weer terug op de poli. We vragen hoe het gaat en of ze last hebben van bijwerkingen.”
Wat vind je mooi aan je werk?
“Het persoonlijke contact! Het gevoel dat ik iets voor anderen kan betekenen maakt mijn werk mooi. Ook is het erg leuk om voorlichting en advies te geven. Veel patiënten denken dat het vallen bij het ouder worden hoort. Terwijl simpele, bruikbare tips al vallen kunnen voorkomen. Daarbij is mijn werk erg afwisselend en werk ik veel met anderen samen.”
Waarom heb je voor dit vak gekozen?
“Het past goed bij mij om met mensen te werken. Geriatrie is een heel breed vakgebied. Osteoporose is daar een specialistisch deel van en dat vind ik heel interessant. Ik volg bijscholingen en ben op de hoogte van alle ontwikkelingen op het gebied van botontkalking. Dat we daarvoor nu speciaal een poli hebben, is fantastisch.”
Wat vind je leuk aan werken in het WZA?
“Ik werk hier nu bijna twintig jaar en ik ben er nog steeds heel graag. Het is een fijn ziekenhuis met korte lijnen en een fijne werksfeer. Ik heb veel verschillende functies kunnen doen en heb veel kunnen bijleren. Ik heb hier volop mogelijkheden en kan mezelf blijven ontwikkelen. Dat is belangrijk voor mij.”
Wat wens je voor de toekomst van de zorg?
“Het zou fijn zijn als osteoporose meer bekend wordt. Het wordt niet als een ziekte gezien, ‘ach, zo ernstig is het niet’. Mensen realiseren zich vaak niet dat botontkalking veel gevolgen voor je dagelijks leven en je zelfstandigheid kan hebben. Daarom organiseren we ook informatieavonden over dit thema. Die zijn altijd druk bezocht, dat is al een mooie stap voorwaarts.”