Een miskraam is het verlies van een vroege zwangerschap. Een miskraam kan in de eerste 16 weken van de zwangerschap optreden. Maar meestal gebeurt het voor de 10-12 weken. Het is bekend dat ongeveer 15% van de zwangerschappen in de eerste 10 weken tot een miskraam leiden.
Een miskraam kan verschillende oorzaken hebben. Meestal is er een afwijking in de chromosomen bij de aanleg van het vruchtje. Vaak is hiervoor geen duidelijke reden aan te wijzen. Deze chromosoomafwijking is zelden erfelijk. Meestal zijn er dus geen gevolgen voor een volgende zwangerschap. Een miskraam ontstaat niet door lichamelijke inspanning.
Hoe verloopt een spontane miskraam?
In het begin heb je weinig bloedverlies. Dit bloedverlies kan enige dagen duren. Als de miskraam doorzet, dan verlies je meestal veel helder rood bloed. Ook kun je stolsels verliezen. Dit zijn heldere rode klonten die zo groot als een vuist kunnen zijn.
Als de miskraam doorzet krijg je buikpijn. De buikpijn lijkt op heftige menstruatiepijn. De pijn komt meestal in golven: het houdt enkele minuten aan en gaat dan weer weg. Meestal zakt de pijn af als er weer bloed uit de baarmoeder gekomen is. Het kan zijn dat je een aantal minuten tot uren buikpijn hebt. De pijn kan weggaan en later weer terugkomen.
Als de baarmoeder leeg is, wordt het bloedverlies minder. De buikpijn gaat over in een zeurderige pijn. De dag na de miskraam verlies je evenveel bloed als tijdens de menstruatie. De buikpijn is zo goed als over. Je kunt nog 5 tot 10 dagen bloed verliezen. Net als bij een menstruatie wordt het wel langzaam aan minder en donkerder van kleur.