Sjoerd de Vor
Wat doe je als anesthesiemedewerker?
“Ik ben betrokken bij het hele operatieve proces, zowel vóór, tijdens als na de operatie. In de operatiekamer werk ik nauw samen met de anesthesioloog. Ik breng samen met de anesthesioloog de patiënt – als dat nodig is – in slaap, bewaak hem tijdens de operatie en zorg ervoor dat hij stabiel blijft. Ik heb daarbij intensief contact met de snijdend specialist. De anesthesioloog heeft twee operatiekamers tegelijkertijd onder zijn hoede, als anesthesiemedewerker blijf ik bij dezelfde patiënt. In principe doe ik iets altijd in overleg met de anesthesioloog, maar regelmatig moet ik zelf snel beslissingen nemen. Bepaalde taken mag een anesthesiemedewerker doen, maar altijd in samenspel met de anesthesioloog, onder zijn verantwoordelijkheid.”
Wat vind je mooi aan dit werk?
“Het technische aspect van dit vak spreekt mij erg aan én de diversiteit van werken. Ik vind het ook prettig dat ik heel intensief met één patiënt bezig ben, heel anders dan op verpleegafdelingen. Ik kan hier zelfstandiger werken, heb meer bevoegdheden en moet sneller beslissingen nemen. Het is voor dit vak echt een vereiste dat je stevig in je schoenen staat.”
Waarom heb jij voor dit vak gekozen?
“Ik ben hbo-v gaan doen omdat ik niet goed wist wat ik wilde. Tijdens de opleiding aan de Hanzehogeschool Groningen kwam ik in aanraking met de opleiding anesthesiemedewerker. Vanaf het derde jaar kon je die opleiding combineren met je hbo-v. Je kunt dan in vijf jaar tijd twee studies afronden. Da’s best heel zwaar. Ik kan het iemand beslist aanraden, maar je leven bestaat een aantal jaren uit alleen maar studeren. Uiteindelijk levert het je weer tijdswinst op en daarom heb ik voor deze weg gekozen.”
“Na deze opleidingen kun je nog doorgroeien naar verpleegkundige op de ambulance, spoedeisende hulp of intensive care. Je kunt als anesthesiemedewerker ook pijnverpleegkundige of sedatiespecialist worden. Mogelijkheden genoeg dus!”
Wat vind je mooi aan werken bij het WZA?
“Dat de lijnen kort zijn. En de gezelligheid. Iedereen kent iedereen bij naam, dat maakt het persoonlijk en het werkt heel prettig. Alles bij elkaar geef ik mijn werk wel een negen. Of misschien zelfs wel een tien.”
Welke gebeurtenis is je bijgebleven?
“Laatst wilde ik me voorstellen aan een nieuwe patiënt, maar hij was me voor. ‘Jij bent Sjoerd’, zei hij. Vlak daarvoor was een familielid bij ons geopereerd en die was heel positief over me geweest. Dat is een leuke opsteker. Kijk, wij zijn hier voor de patiënt, voor zijn comfort en veiligheid en ook om hem op z’n gemak te brengen. Als ik daar iets aan kan bijdragen, vind ik dat heel mooi. Of als een patiënt er heel slecht aan toe is en hij het door ons toedoen tóch redt, dan is dat een fantastisch moment.”